آشپزی

دوربینی و نزدیک بینی چیست

 

کاهش بینایی در هنگام مطالعه یا انجام کارهای نزدیک از علائم دوربینی است.  

 

دوربینی چشم‌ها (Hyperopia) هنگامی رخ می‌دهد که فرد در دیدن اشیای نزدیک دچار اشکال باشد. شیوع دوربینی از نزدیک بینی کمتر است.

دوربینی در اغلب موارد ارثی است. دوربینی وقتی ایجاد می‏ شود که یا چشم نسبت به انحنای قرنیه طول کمتری داشته و یا قرنیه نسبت به طول چشم انحنای کمتری دارد، در نتیجه نور واردشده به چشم در پشت شبکیه متمرکز می‏ شود. در این حالت اشیای دور تار به نظر می ‏رسند و تصاویر نزدیک حتی بیشتر تار می‏ شوند.

 

افراد جوان که دوربین هستند می‏ توانند با استفاده از قدرت متمرکز کننده عدسی چشم، تصویر را از پشت شبکیه به روی شبکیه بیاندازند و در نتیجه واضح ببینند. اما در دوربینی شدید یا سنین بالاتر این توانایی کاهش یافته و بیماران احتیاج به عینک مطالعه یا عینک دو دید دارند.  

 

علل دوربینی

هر چشم دارای دو بخش است که سبب متمرکز شدن پرتوهای نوری منعکس شده از شیء می شود. این دو بخش شامل قرنیه (پرده شفاف مقابل کره چشم) و عدسی (ساختاری شفاف در داخل چشم) می باشد.

 

در یک چشم سالم هر کدام از این قسمتها بخشی از پرتوهای نوری حاصل از اشیاء را متمرکز می سازند به گونه ای که نهایتاً تصویر روشنی بر روی قسمت خلفی چشم یعنی شبکیه می افتد.

 

در مواردی که انحنای قرنیه یا عدسی از حالت طبیعی خارج باشد، تصاویر بر روی شبکیه نمی افتند و تصویر اشیاء تار می شود. این حالت را اصطلاحاً عیب انکساری چشم می گویند و زمانی ایجاد می شود که انحنانی قرنیه و یا اندازه چشم از حد طبیعی کمتر باشد. در نتیجه تصویر اشیاء در پشت چشم می افتد.

 

انواع دوربینی

· دوربینی ساده: معمولا به علت کاهش قدرت تطابق یک چشم و یا به علت کاهش طول قدامی خلفی چشم و یا کاهش ضریب شکست اجزای اپتیکی چشم ایجاد می‌گردد.

 

· دوربینی پاتولوژیک: معمولا به صورت مادرزادی در شکل یک عارضه ظاهر می‌گردد، مثلا فقدان عدسی در چشم، جابجایی عدسی، تغییرات شکل و انحنای سطح انکساری.

 

· دوربینی Fanctional: این نوع دوربینی به علت فلج عضلات مژگانی چشم و فقدان نیروی تطابق در چشم ایجاد می‌شود.

  

دوربینی چشم‌ها هنگامی رخ می‌دهد که فرد در دیدن اشیای نزدیک دچار اشکال باشد

 

علائم دوربینی

♦ کاهش بینایی

♦  سردرد به خصوص در  پشت سر و گاهی سردرد در ناحیه پیشانی و گیجگاهی

♦  اشک ریزش 

♦ قرمزی چشم 

♦ فتوفوبیا (ترس از نور)

♦ خستگی چشم و خستگی عمومی بدن

♦  چشمان ریز (به علت کوچک بودن عمق اتاق قدامی گلوکوم یا آب سیاه)

♦  بلفاریت (شوره زدن مژه‌های پلک) 

♦  گل مژه و حتی شالازیون شور

♦ کاهش بینایی در هنگام مطالعه یا انجام کارهای نزدیک از علائم دوربینی است. در بعضی افراد دوربین مشاهده می‌شود که در حین کار نزدیک هر از چند گاهی چشم خود را به مدت چند دقیقه بسته و آن را ماساژ داده و سپس بکار خود ادامه می‌دهند.

♦ در برخی موارد تنبلی چشم و لوچی چشم

  

دوربینی در اغلب موارد ارثی است 

 

غربالگری و تشخیص

تشخیص این اختلال از طریق انجام معاینات چشمی عملی است. معمولاً از طریق روشهای مختلف و بکارگیری ابزارهای خاص پزشک می توان وجود این اختلال را تشخیص داده و شدت آنرا تعیین نمود. انجام هرگونه از این روشها الزامی است و از طریق آنها پزشک می تواند مسائل چشمی را مورد بررسی قرار دهد.

 

توصیه هایی که جهت ارزیابی مشکلات چشمی وجود دارد بر اساس اصول ذیل می باشد:

• بالغین: اگر فرد از عینک یا لنز تماسی استفاده نمی کند، و هیچ مشکل چشمی ندارد و در معرض ابتلا به بیماری چشمی نیز نیست، توصیه می شود که بین سن 20 تا 39 سالگی یک بار، بین سن 40 تا 65 سالگی هر یک تا 2 سال یک بار مورد معاینه قرار گیرد.

 

با این حال اگر فرد از عینک یا لنز تماسی استفاده می کند، باید سالانه مورد معاینه قرار گیرد. ولی با این حال در صورت بروز هر گونه اختلال در چشم و بینایی باید به پزشک مراجعه شود. به عنوان مثال ممکن است ایجاد تاری بینایی نیاز به تغییر شماره عینک داشته باشد.

  

تشخیص دوربینی از طریق انجام معاینات چشمی عملی است

 

درمان دوربینی

به علت این‌ که در دوربینی، پرتوهای نور موازی در پشت شبکیه چشم کانونی می‌گردند، لذا به کمک عمل تطابق می‌توان مقداری از دوربینی را جبران کرد، این مقدار دوربینی را اصطلاحا دوربینی ارادی می‌گویند. مقداری از دوربینی که با کمک تطابق برطرف نمی‌گردد، اصطلاحا دوربینی مطلق نامیده می‌شود.

 

◊ عینک: برای اصلاح دید افراد دوربین از عدسی همگرا استفاده می‌شود، زیرا توان چشم افراد دوربین از چشم افراد سالم کمتر است. لذا فاصله کانونی عدسی چشم دوربین بیشتر از چشم سالم بوده و تصویر اجسام پشت شبکیه می‌افتد. نمره عینک افراد دوربین که همان توان عدسی همگرا است، مثبت است و چشم افراد از پشت عینک درشت دیده می‌شود.

 

◊ لنز: یک وسیله اپتیکی برای برطرف کردن ضعف چشم است. لنز معادل عینک است و مزایایی نسبت به عینک دارد، چرا که برخی مواقع تصحیح آستیگماتیسم نامنظم با عینک ممکن نیست، یا اینکه چون لنز با چشم حرکت می‌کند مانع ایجاد آستیگماتیسم مایل می‌گردد و از نظر زیبایی هم بسیار رضایت بخش است.

 

◊ جراحی: در این روش اپی‌تلیوم قرنیه چشم برداشته می‌شود و بعد از جراحی لیزر، دوباره سرجای خودش گذاشته می‌شود.

 

عوارض جانبی

اگر دور بینی درمان نشود، ممکن است منجر به عوارضی نظیر کاهش کیفیت مطلوب زندگی، فشار بر روی چشم که می تواند منجر به بروز سردرد شده و کاهش امنیت فرد بخصوص در حین رانندگی یا انجام کار با ابزارهای خاص شود.

  

با استفاده از عینک های آفتابی از چشم خود در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت کنید

 

پیشگیری از دوربینی

اگر چه نمی توان از بروز دوربینی جلوگیری کرد اما می توان از چشم ها و بینایی مراقبت نمود. اقدامات ذیل بدین منظور باید مورد توجه قرار گیرند:

 

1. بدون توجه به وضعیت بینایی یا وجود مشکل، باید چشم ها بطور منظم چک شود.

 

2.  بعضی از بیماریها نظیر مرض قند و فشار خون بالا برروی عملکرد چشم تأثیر دارند، لذا کنترل آنها در کاهش عوارض چشمی این بیماریها مؤثر است.

 

3. وجود علائمی نظیر کاهش یکباره بینایی در یک چشم، تنبلی یکباره یا تاری دید یکباره چشم، جرقه های نوری و نقاط سیاه در میدان بینایی می تواند، نشان دهنده بیماریهای جدی چشم نظیر آب سیاه باشند. لذا در صورت بروز این علائم یا هر علامت دیگر به پزشک مراجعه کنید.

 

4. با استفاده از عینک های آفتابی از چشم خود در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید محافظت کنید. استفاده از عینکهای آفتابی بخصوص در مواردی که فرد به مدت زمان طولانی در معرض تماس با نور خورشید باشد یا زمانی که از داروهایی استفاده کند که حساسیت نسبت به پرتو ماوراء بنفش را افزایش دهد، بسیار مهم می باشد.

 

5. حتماً از غذاهای حاوی ویتامین A و بتا کاروتن نظیر هویچ استفاده نمائید.

 

6. در صورت وجود هرگونه مشکل باید از شماره درست عینک استفاده نمود و این از طریق معاینات منظم میسر خواهد شد.

 

7.  جهت دیدن بهتر حتماً از نور کافی استفاده نمائید.