آشپزی

دور بینی در کودکان

دور بینی ,دور بینی چیست,دور بینی در کودکان,دور بینی چشم در کودکان,دور بینی در چشم,دور بینی درمان,درمان دور بینی چشم,علت دور بینی چشم,اقای دوربینی,جوش دور بینی,دور بینی چشم چیست,علت جوش دور بینی چیست,علت قرمزی دور بینی چیست,نزدیک بینی و دوربینی چیست,علت دور بینی چشم چیست

توضیحاتی در مورد دور بینی

در چشم سالم پرتوهای نوری که از اجسام دور ونزدیک به چشم می رسند، در شبکیه تشکیل می شوند. در چشم دور بین پرتو ها به جای شبکیه، در خارج از چشم تشکیل می شوند.در پزشکی دوربینی ، هیپروپی نامیده می‏شود که نسبت به نزدیک بینی شیوع کمتری دارد. دوربینی معمولا در حدود 1+ تا 4+ دیوپتر بوده و بندرت به 8 دیوپتر و بالاتر می‏رسد. دوربینی وقتی ایجاد می‏شود که یا چشم نسبت به انحنای قرنیه طول کمتری داشته و یا قرنیه نسبت به طول چشم انحنای کمتری دارد, در نتیجه نور وارده به چشم در پشت شبکیه متمرکز می‏شود. در این حالت اشیای دور تار بنظر می‏رسند و تصاویر نزدیک حتی بیشتر تار می‏شوند. افراد جوان که دوربین هستند می‏توانند با استفاده از قدرت متمرکزکننده عدسی چشم , تصویر را از پشت شبکیه به روی شبکیه بیاندازند و در نتیجه واضح ببینند. اما در دوربینی شدید یا سنین بالاتر این توانایی کاهش یافته و بیماران احتیاج به عینک مطالعه یا عینک دو دید دارند. با افزایش سن توانایی متمرکز کردن تصویر بر روی شبکیه کاهش می‏یابد و بتدریج وابستگی چشم‏های دوربین به عینک بیشتر می‏شود و به شماره بالاتری نیاز پیدا می‏کنند. معمولا در افراد دوربین نمره واقعی چشم بالاتر از عینک مورد استفاده آنها می‏باشد. برای اصلاح دوربینی از عدسیهای محدب استفاده می‏شود که با علامت مثبت(+) تجویز می شوند. چشم از پشت این عینکها درشت‏تر بنظر می‏رسد. 

دور بینی چیست

دوربینی (به انگلیسی: Hyperopia) یکی از عیوب انکساری چشم و به معنی این است که چشم بیمار در دیدن اشیای نزدیک دچار اشکال باشد. حدود 25? افراد جامعه دچار این مشکل می‌شوند و این افراد اشیا دور را بهتر از اشیا نزدیک میبینند. دوربینی اغلب به دلیل کم بودن تحدب قرنیه چشم یا کوچکتر بودن کره? چشم این افراد نسل به حالت عادی بوده که نقطه کانونی عدسی روی شبکیه قرار نمی‌گیرد و در پشت آن تشکیل می‌شود.وفرد مجبوراست سرش را از اجسام دور کرده تا تصویر روی شبکیه بیفتد شیوع دوربینی از نزدیک‌بینی کمتر است. دوربینی در اغلب موارد ارثی است. در دوران سالمندی ما بیماری پیرچشمی را داریم که در بعضی موارد با دوربینی اشتباه گرفته می‌شود ولی پیرچشمی هم توانایی دید نزدیک و هم دید دور مختل می‌شود. پیرچشمی به علت کاهش دامنه تطابق در نتیجه تغییرات ناشی از پیری در عدسی چشم رخ می‌دهد. بسیاری از بچه‌ها با دوربینی متولد می‌شوند و بعضی آن را مدتی پس از تولد دچار می‌شوند.

اصلاح دید در دور بینی

اصلاح دید با بکاربردن عینک با عدسی محدب یا همگرا است. گاه از لنز تماسی مثبت نیز استفاده می‌شود. درمان جدیدتر جراحی قرنیه با لیزر است. شماره? عینک افراد دوربین مثبت است و هرچه چشم ضعیف‌تر باشد شماره بالاتر خواهد بود.

دور بینی چند نوع است

دوربینی دو نوع است، یک نوع که معمولا در افراد جوان مشاهده می شود و تا پیری ادامه می یابد و دیگری پیرچشمی که در اواخر میانسالی شروع می شود، هم? انواع پیرچشمی را می توان با بازآموزی به حالت طبیعی رساند و یا به این حالت نزدیک کرد . دوربینی جوانان اغلب موجب درد و ناراحتی می باشد و در موارد زیادی با لوچی ملایمی به بیرون در یکی از چشم ها همراه می باشد و ممکن است باعث سردرد و سرگیجه و تهوع بشود. گاهی نشانه های بیماری به وسیل? عینک از بین می رود ولی بعضی وقت از عینک هم کاری ساخته نیست و تا زمانی که فرد هنر دیدن را آموخته و مراعات نکرده، بهبود نمی یابد. (هاکسلی، ص 159) پیر چشمی اغلب یکی از پیآمد های پابه سن گذاشتن تلقی می شود و عدسی چشم ها مانند استخوان به مرور زمان سخت می شوند و به وسیل? سخت شدن عمل تطابق در نزدیک انجام نمی گیرد. اما با این وجود افراد زیادی می توانند در بزرگسالی هم بدون عینک از نزدیک بخوانند. چنان چه افراد پیر چشم، دوره های مناسب بازآموزی را بگذرانند، می توانند بدون عینک از فاصل? نزدیک بخوانند. از این بیان نتیجه می گیریم که دوربینی دوران پیری به هیچ وجه جبران ناپذیر و ناممکن نیست، می توان از آن جلوگیری کرد و در صورت مبتلا شدن به حالت نرمال باز گرداند. (هاکسلی، ص 160)

درمان پیرچشمی و دور بینی

پوشاندن چشم ها با کف دست، آفتاب دادن و حرکت دادن چشم ها برای پیرچشمی مفید هستند. و این تمرین ها را می توان با تمرین های تخیل تکمیل کرد. افراد پیر چشم وقتی به یک نوشته ای نگاه می کنند، آن را تار و خاکستری می بینند. این حالت را می توان به طور غیر مستقیم با تمرین های بینایی به طور مستمر، مانند: پوشاندن چشم ها با دست، نوسان و جابجایی و به طور مستقیم با کمک گرفتن از حافظه و تخیل اصلاح کرد. فردی که دچار پیرچشمی است، باید به یکی از ارقام درشت تقویم نگاه بکند، سپس چشم هایش را بسته و در حالی که بدن خود را شل و خود را رها کرده، سیاهی غلیظ مرکب را به یاد بیاورد و به خود یاد آوری بکند که حروف کوچکی را که خاکستری و تار می بیند، از همان مرکبی چاپ شده اند که حروف بزرگ. بعد از قو? تخیل خود استفاده بکند و یکی از آن حروف ریز را به خاطر بیاورد و نقط? سیاهی را در بالا و پایین آن مجسم بکند. بعد از این که با نگاه چشم درون از نقط? بالایی به پایینی جابجا کرد، چشم ها را باز بکند و به حرف واقعی نگاه بکند و همین تمرین را روی آن انجام دهد. به زودی آن حرف سیاه تر دیده می شود و تا چند لحظه می توانید آن حرف و سایر حروف روی صفحه را با وضوح کامل ببینید. بعد دوباره هم? نوشته ها تار خواهند شد و برای تثبیت این حالت باید به یاد آوردن و تجسم کردن را بسیار تکرار کنید. اندکی به سیاهی حروف توجه کنید، بعد از آن توجه را به سفیدی درون و اطراف معطوف کنید. سپس به کمک تخیل سفیدی را بیشتر از آن چه در بیرون است تجسم کنید. سپس به کمک تخیل سفیدتر ببینید. بدین ترتیب دید فرد برای خواندن و کارها دقیق به صورت قابل توجهی بهتر خواهد شد. این شگفت انگیز نیست، زیرا بین چشم و ذهن رابط? متقابلی وجود دارد. فشار روانی به چشم فشار می آورد و باعث اعوجاج فیزیکی چشم می شود، اعوجاج چشم باعث می شود تصویر ناقصی از شیء بیرونی ادراک شود و این به نوب? خود باعث فشار روانی می شود، اما برعکس اگر ذهن بتواند به کمک حافظه و تخیل، از شیء خارجی تصویر کاملی بسازد، این به نوب? خود باعث می شود وضع چشمی که در حال فشار بود، بهبود پیدا بکند. هرچه تصویر دریافتی واضح تر باشد، وضعیت چشم بهبود بیشتری می یابد. نگرش های شما در بار? سالمند شدن و باورتان در بار? این که در پایان دوره دید شما تا چه مقدار بهبود خواهد یافت و به وضوح خواهید دید، در بهبود بینایی تان مؤثر می باشد. فرد سالمند باید قبول کند که پیر شده و این را هم بپذیرد که افرادی با 10 ها سال پیرتر از او می توانند بهتر ببینند. (هاکسلی، ص 161)

علل و انواع دور بینی چیست

دوربینی ساده معمولا به علت کاهش قدرت دیوپتر یک چشم و یا بعلت کاهش طول قدامی خلفی چشم و یا کاهش ضریب شکست اجزا اپتیکی چشم ایجاد می‌گردد. دوربینی پاتولوژیک معمولا به صورت مادرزادی در شکل یک عارضه ظاهر می‌گردد، مثلا فقدان عدسی در چشم (آفاکیا) جابجایی عدسی ، تغییرات شکل و انحنای سطح انکساری. دوربینی Fanctional این نوع دوربینی به علت فلج عضلات مژگانی و فقدان نیروی تطابق در چشم ایجاد می‌شود. به علت اینکه در دوربینی پرتوهای نور موازی در پشت شبکیه چشم کانونی می‌گردند. لذا به کمک عمل تطابق می‌توان مقداری از دوربینی را جبران کرد، این مقدار دوربینی را اصطلاحا دوربینی ارادی می‌گویند. مقداری از دوربینی که با کمک تطابق برطرف نمی‌گردد، اصطلاحا دوربینی مطلق نامیده می‌شود. اگر مقدار تطابق بیمار برای از بین بردن دوربینی ارادی را در نظر نگیریم مقدار دوربینی موجود را دوربینی آشکار می‌نامند. با بکار بردن قطره‌های فلج کننده عضلات مژگانی مقدار دوربینی بیشتری حاصل می گردد (به اندازه 1 دیوپتر) که آنرا دوربینی منفی گویند. در حالیکه در افراد طبیعی و نزدیک‌ بین برای مشاهده فواصل دور نیازی به تطابق نمی‌باشد، افراد دوربین بطور دائم دارای تلاش تطابقی هستند که در نمره‌های کم موفق به از بین بردن دوربینی خود می‌گردند و در نمره‌های زیاد به علت عدم توانایی تطابق در از بین بردن دوربینی ، علائم دوربینی بوجود می‌آید. با افزایش سن تلاش تطابقی کاهش می‌یابد و نهایتا بین دوربینی آشکار و دوربینی مطلق اختلافی مشاهده نمی‌شود.

علائم دور بینی

کاهش بینایی ، سردرد بخصوص در ناحیه‌ای پشت سر و گاهی سردرد در ناحیه پیشانی و گیجگاهی ، (اشک ریزش ، قرمزی چشم ، فتوفوبیا (خوف النور) خستگی چشم و خستگی عمومی بدن ، چشمان ریز (به علت کوچک بودن عمق اتاق قدامی گلوکوم یا آب سیاه) در برخی مواقع به علت ایجاد بلفاریت (شوره زدن مژه‌های پلک) ، گل مژه و حتی شالازیون شور کاهش بینایی نزدیک در هنگام مطالعه یا انجام کارهای نزدیک از علائم دوربینی است. در بعضی افراد دوربین مشاهده می‌شود که در حین کار نزدیک هر از چند گاهی چشم خود را بمدت چند دقیقه بسته و آنرا ماساژ داده و سپس بکار خود ادامه می‌دهند.

درمان دور بینی

عینک: برای اصلاح دید افراد دوربین از عدسی همگرا استفاده می‌شود، زیرا توان چشم افراد دوربین از چشم سالم کمتر است. لذا فاصله کانونی عدسی چشم دوربین بیشتر از چشم سالم بوده و تصویر اجسام پشت شبکیه می‌افتد. نمره عینک افراد دوربین که همان توان عدسی همگرا است، مثبت است و چشم افرادی از پشت عینک درشت دیده می‌شود. لنز: یک وسیله اپتیکی برای بر طرف کردن ضعفی چشم است و اولین بار در سال 1887 با استفاده از لایه نازک شیشه شفاف برای محافظت از قرنیه چشم پیشنهاد شد. لنز معادل عینک است و مزایایی نسبت به عینک دارد. چرا که برخی مواقع تصحیح آستیگماتیسم نامنظم با عینک ممکن نیست. یا اینکه چون لنز با چشم حرکت می‌کند مانع ایجاد آستیگماتیسم مایل می‌گردد و از نظر زیبایی هم بسیار رضایت بخش است. جراحی: در این روش اپی‌تلیوم قرنیه برداشته می‌شود و بعد از اعمال انرژی لیزر دوباره سرجای خودش گذاشته می‌شود.